Zoet-zout verdeling meten in de bodem

Eind februari zijn er door Acacia Institute metingen uitgevoerd om de verdeling van zoet en zout water in de bovenste meters van de bodem vast te leggen. Met deze geofysische metingen (Electrical Resistivity Tomography) is het mogelijk om de vorming van regenwaterlenzen, oftewel zoetwaterbellen, tussen de drains inzichtelijk te maken. 

Vervolgmeting in de zomer
Het is van belang om deze ‘0-meting’ op dit moment uit te voeren. De vorming is namelijk maximaal aan het einde van de winter en voordat het groeiseizoen begint. Wanneer later dit jaar de droogte een hoogtepunt bereikt, wordt deze meting op precies dezelfde locaties nogmaals uitgevoerd. Het verschil tussen winter en zomer en eventuele zoutschade en droogteschade wordt dan duidelijk.

Meer zoet water beschikbaar
Wanneer er de komende jaren, in de droge maanden, extra zoet water beschikbaar komt voor irrigatie door het ondergrondse opslagsysteem, dan zal dit ook zichtbaar zijn in de metingen. Bijvoorbeeld aantoonbaar minder last van zout- en droogteschade. Verder helpen deze metingen ook bij de economische analyse omdat zo inzichtelijk wordt op welke plekken in het perceel zoutschade te verwachten is. Zo worden de risico’s op schade steeds beter te voorspellen.​​​​​

De locatie van de metingen
Bij beide locaties ‘Hoofdweg’ en ‘Postweg’ zijn er op twee plekken geofysische metingen uitgevoerd. Ook is op de plaats van de meting de diepte van het grondwater, de bodemopbouw en het zoutgehalte bepaald, en is de ligging van de drains langs de sloot in kaart gebracht. Deze metingen  helpen bij een goede interpretatie van de geofysische metingen.